2-2
تکامل جنسی پرندگان نیاز به آموختن منش تشخیص جفت مناسب خود را دارا هستند . این قضیه که تشخیص کالا مخالف برای جفت گیری در بعضا از پرنده ها ، حتی نسبت به آدم است .
یادگیری تشخیص محصول مخالف با نام نقش پذیری جنسیتی مطرح گردیده و اغلب پیش از وصال پرنده به سن بلوغ ، انجام می شود . این دوره ی یادگیری فاقد محدوده ی هنگامی و توصیف معلوم است .
در خروس دربین 10 تا 12 هفتگی این یادگیری صورت می دهد .
در قبل تصور بر این بوده که نگهداری موجودات نر به طور غیر وابسته تاثیر چندانی بر مقدار تولید منی ندارد ، اما در یکی از نظارت های انجام گردیده ، با وجود عدم پایین تاثیر قرار دریافت کردن حجم منی تولیدی ، کیفیت منی در حیواناتی که بدور از حیوان ماده مراقبت می شدند ، کاهش یافت .
3-2 تحریک جنسی تفاوت میزان میل جنسی در طیوران نر یک گونه ، این نظریه را مطرح می نماید که می بضاعت به منظور ارتقا بازدهی واحدهای مراقبت طیور مادر ، بر شالوده رفتارهای جنسی ، اشخاص نر گله را تعیین کرد . چنین انتخابی در سطوح آزمایشی کاملاً موفقیت آمیز بوده میباشد ، اما نیاز به آشنایی و نظارت بی نقص و هم جانبه ی اخلاق پرندگان تحت ارزیابی دارد .
در آزمایشی که انجام شده و تنها برهان انتخاب ، نرخ جفت گیری پرنده ی نر تعیین گردیده بود ، یک‌سری از اشخاص انتخاب شده با وجود بالا بودن نرخ جفت گیری ، در بخش اعظمی از موارد آمیزش کاملی نداشته اند . پژوهش دیگری با در نظر دریافت کردن جزییات عمده ، تعیین را در طول بیست نسل بر پایه آمیزشهای بدون نقص انجام بخشید و فیض ی عمل ، افزایش به طور بدون نقص معنا دار مقدار میل جنسی طیوران بود . متاسفانه تعیین مداوم برای رفتارهای جنسی ، به علت ارتقا تعداد پرش ها ، سبب ساز کاهش اندازه منی به ازای هر توشه آمیزش می شود . ولی قابلیت در دست گرفتن تعداد پرش ها در وضعیت آزمایشی وجود داراست ، ولی در سطوح صنعتی این امکان میسر نیست .
بی شک وتردید چه بسا در گله های تبارک ، تعداد دفعات جفت گیری ، چه در پرنده ی نر و چه ماده محدود میباشد . نوع رفتارهای جنسی چه در پرنده ی نر و چه ماده ، تا حدی زیر تاثیر طرف مقابل می باشد . پژوهش های کهن انجام شده حاکی از این می باشد که خروس های برنا عمده تمایل به جفت گیری با مرغ های ارضا گردیده دارا‌هستند . همینطور این مرغ ها در برابر خروس های جوان مقاومت کمتری از خویش نشان می دهند .
علاوه بر نقش اساسی سلنیوم در سیستم آنتی اکسیدانی موجود زنده، سلنیوم در ساختار سلنوپروتئینهای مختلفی مانند تیوردکسین ردوکتاز، سلنوپروتئین P، سلنوفسفات سنتتاز، سلنوپروتئین کپسول اسپرم، دیودینازهای هورمون تیروئیدی حضور داراست .
سلنوپروتئینهای کشف گردیده در سلولهای پستانداران، به برهان ضرورت در دفاع آنتی اکسیدانی بدن، سعی هورمونهای تیروئیدی، سیستم ایمنی (به ویژه ایمنی سلولی)، تشکیل و تحرک اسپرم و عملکرد پروستات اهمیت دارند اشکال
سلنیوم مورد استفاده در صنعت: سلنیوم به دو صورت در طبیعت وجود دارد: آلی و غیر آلی . سلنیوم غیر آلی در فرمهای سلنایت، سلنیت، سلناید همچنین به فرم فلزی یافت می گردد . در مقابل گیاهان، سلنیوم را از خاک به فرم سلنایت یا سلنیت اخذ کرده و سلنوآمینواسیدها را سنتز می نمایند . بدین ترتیب سلنیوم یک بخشی از آمینو اسیدهای متیونین و سیستئین میباشد که با گوگرد جایگزین شده است .
سلنیوم غیر آلی (اساساً به فرم سلنایت) در 20 سال قبلی به طور گسترده به تیتر کامل کننده غذاهای حیوانی به کارگیری شده می باشد . تجربه به کارگیری از سلنیوم در تغذیه حیوانات امروزه به ما اطلاعات مهمی برای شعور بخش اعظم نقش بیولوژیکی این عنصر میدهد . محدودیتهای به کارگیری از سلنیوم غیرآلی به خوبی شناخته گردیده هست مثل سمی بودن، اثرات متقابل با سایر عناصر، ذخیره کم، همت زیر انتقال به شیر و گوشت و توانایی اندک برای حفظ ذخیره سلنیوم در تن . متعاقباً بخش متعددی از عنصر مصرف شده، دفع میشود . علاوه بر این یون سلنایت دارنده اثرات پرواکسیدانی نیز می باشد (Spallholza، 1997) . اما شکلی از سلنیوم که امروزه استعمال از آن مورد توجه زیادی قرار گرفته مخمر سلنیوم یا سلنیوم آلی است که با الگوبرداری از طبیعت ساخته شده میباشد . یعنی در ساختار آمینواسیدهای گوگرد دار ، سلنیوم جایگزین گوگرد گردیده می باشد . مزایایی که برای سلنیوم آلی تیتر می شود عبارتند از: سلنیوم آلی از محل جذب آمینواسیدها جذب می شود بنابراین دارنده اثرات متقابل با سایر مواد معدنی و رسوب نمی باشد و تماما قابل جذب بوده و در بدن نیز ذخیره می شود .
لذا با به کارگیری از سلنیوم آلی می بضاعت و توان غذاهای بی نیاز شده برای مصرف انسانی مثل تخم مرغ، شیر و گوشت غنی گردیده را تولید کرد
فاکتورهای جیرهای فرنگی مهم ترین عواملی می باشند که بازدهی سیستم آنتی اکسیدانی مو جود زنده را تحت تاثیر قرار وارد می کنند . آنتی اکسیدانهای ارگانیک و خنثی، همپابا مرحله سلنیوم، منگنز، روی و مس در جیره به نگهداری سطح کارآمد آنتی اکسیدانهای فرنگی در بافت امداد می کنند . ترکیب مطلوب جیره اذن میدهد که آنتی اکسیدانهایغذا به طور کارآمد جذب و متابولیسم شوند . جایگاه حرارت، رطوبت و بقیه موقعیت محیطی مطلوب برای نگهداری در برابر ساخت رادیکالهای آزاد قضیه نیاز هستند .
یک بالانس بحرانی و حیاتی در سلول در در میان تشکیل رادیکال آزاد و دفاع آنتی اکسیدان و سیستمهای ترمیمی وجود دارااست .یعنی در شرایط فیزیولوژیکی یک تعادل در میان آنتی اکسیدانها و پرواکسیدانها به وجود می آید و رادیکالهای آزاد به وسیله سیستم آنتی اکسیدانی خنثی میشوند .
استرس
و تاثیر آن در ایجاد رادیکالهای آزاد: یک عدد از عوامل اصلی در افزایش ساخت رادیکالهای آزاد، گونه های متفاوت استرس میباشد . حالت تنش زای مختلفی باعث افزایشساخت رادیکالهای آزاد استرس اکسیداسیونی شده یعنی مشکل در بالانس پرواکسیدان – آنتی اکسیدان که منجر به زخم بافت میگردد . موقعیت تنش زا عموماً به سه گونه طبقه بندیمی‌شوند . جور دارای اهمیت آنان استرس های تغذیهای می باشد مشتمل بر سطح ها بالای اسیدهای چرب غیر اشباع با تعدادی باند دوگانه، کمبود ویتامین E، سلنیوم، روی یا این که منگنز، مقدار بالای آهن، مقادیر بالای ویتامین A (هایپرویتامینوزیس) و حضور سموم و ترکیبات سمی مختلف .
نوع دوم فاکتورهای استرس زا، موقعیت محیطی می‌باشند مثل ارتقاء حرارت و رطوبت، کمبود اکسیژن، تشعشع و . . . . جور سوم فاکتورهای استرس زای داخلی دربرگیرندهبیماریهای ویروسی و باکتریایی متعدد همچنین پاسخهای آلرژیک می باشد . تمام حالت استرس ذکر شده در بالا، ساخت رادیکالهای آزاد را با کاهش جفت شدن اکسیداسیون و فسفریلاسیون در میتوکندری تحریک می‌کنند که سبب ساز به ارتقاء تراوش الکترون و ایجاد بیش از حد رادیکال سوپراکسید میشود . زمانی که تولید رادیکال آزاد اکثر از گنجایشسیستم آنتی اکسیدانی برای خنثی سازی باشد، پراکسیداسیون چربی سبب ساز زخم به لیپیدهای غیراشباع در غشاء سلول، آمینواسیدها در پروتئینها و نوکلئوتیدها در DNA میشود . در نتیجه، یکپارچگی سلول و غشاء به هم میریزد . جراحت غشاء با کاهش سعی جذب مواد مغذی (شامل ویتامینهای محلول در آب که سیستم انتقال فعال برای جذب کارآمد حتمی است) همپاگردیده و سبب به عدم بالانس ویتامینها، اسیدهای آمینه و موادسازنده معدنی میشود . تمام این وقایع سبب به عملکرد ضعیف تولیدی و ساخت مثلی حیوان میشوند . اینوضعیت با کاهش تلاش سیستم ایمنی و تغییرات غیر مناسب در سیستم قلبی ـ عروقی، مغز و سیستم عصبی و ماهیچهای به واسطه ارتقاء اکسیداسیون لیپید تشدید میشود .
22) دادن و گرفتن دان به خروس جزء طبیعت مدیریت خروس میباشد هر چه کار خروس اکثر باشد احتیاج به دان بخش اعظم است .
23) خروس هایی که در برهه زمانی رویش از رشد عقب می افتند در 24 هفتگی بالغ نمی شوند بلکه در 30 هفتگی و وقتی بالغ می شوند که دیگر مرغ ها آن‌ها را نمی پذیرند . این خروسها خوش مالامال و بال میمانند وبا علایم ولگردی وتحرک بالا بخصوص درساعات ظهروزمان استراحت مرغ وخروسها در سالن چشم می شوند . این خروسها خیر صرفا هیچ نقشی در جفتگیری و باوری گله ندارند ،بلکه مزاحم جفت گیری دیگر خروس ها نیز میشوند و به همین علت می بایست از گله حذف شوند .
24) بهترین بازه زمانی محاسبه وارزیابی میزان فعالیت خروس ها،صبح بعداز نور و عصر گذشته از خاموشی می باشد . خروس ها ی فعال در این زمانها سر را بالا نگه داشته و در شرایط جفت گیری هستند .
25) خروس فعال در اواسط روز در بین مرغ ها استراحت میکند .
26) زمان مصرف دان در خروس ها بایستی در اختیار گرفتن شود در صورتی که مصرف دان کمتر از یک ساعت باشد، باید تجدید لحاظ شود .
27) اسپایک(تزریق خروس جوان به گله) در گله های آمریکا انجام میگردد و در بریتانیا همگانی نمی باشد . . مقطع اسپایک از روی ترابل شوتینگ تخم مرغها گزینش میشود .
28) تولید در گله های مادر به سه تراز تقسیم میگردد تراز نخستین از اولِ ایجاد تا 34 هفتگی ، تراز دوم از 34 تا 50 هفتگی ، سطح سوم از 50 تا حذف گله .معمولا در نصیب انتهایی افت هچ چشم می شود و این مشکل دراکثرنقاط جهان وجود دارااست . ارزیابی باروری تخم مرغ ها نشان میدهد که چه هنگامی می بایست اسپایک کرد البته بازه زمانی معمول آن حدود سنین 42 تا 46 هفتگی است .
29) در اسپایک 30 درصد خروسها جابجا میگردد و بعد از 5 هفته تفاوت هچ چشم خواهد شد .
30) معیارمدیریت مطلوب خروس در گله دست کم 85 درصد جمعیت خروس ها می باشد . به عبارت دیگر هر گاه 10-15 % خروس ها از شرایط نرمال مسافت گرفتند بایستی فکری به حال گله کرد .
31) بعد از پیک ، وزن خروس چندان ملاک نمی باشد و می بایست باروری گله مد نظر باشد چک حالت سینه باید انجام شود خروس سنگین وزن احتیاج به دان عمده دارااست عضله سینه نباید بررسی برود .
32) روابط رفتاری و تعلق در میان مرغ و خروس بسیار محکم می باشد .براین اساس ازهرگونه اعمال برنامه های برهم زننده این ارتباط ها که موجب کاهش جفتگیری ونطفه داری ودرنهایت کاهش عملکردسرانه جوجه تولیدی و کاهش سودآوری گله مرغ مادرمیشوداجتناب نمایید .
33) ازمعایب اینترا اسپایک ( انتقال وتعویض خروس دربین سالنهای یک فارم) به نیز زدن روابط وعلاقه جور ای ازمرغها به یک خروس ومدت مقطع اضطراری برای ایجاد ارتباط ها ورفتاروابستگی مجدد در بین جمعیت دیگر واحتمال افت هچ می باشد .
11)ریختگی مالامال های بال و شانه شدن پر های پهلو خروس نشانه دقت دوچندان مرغ ها به حیوان می باشد، هرچه خروس بخش اعظم مورد اعتنا مرغها باشد، باید جواب وعکس العمل بیشتری ازخودنشان بدهد که لازمه آن تامین بودن احتیاجات حیوان به انرژی و مواد مغذی می باشد و به این ترتیب مدیریت مناسب تغذیه خروس ها نقش دارای اهمیت پیدا میکند .
12)
افت کار خروس ها به علت فقدان انرژی و مواد مغذی مورد نیاز حیوان رخ می دهد و بیضه های حیوان شروع به کوچک شدن می نماید 13) پریدگی رنگ رخ آرم شروع افت کار خروس هاست و این پریدگی رنگ به سپید شدن صورت منتهی می شود و رابطه مستقیمی با فرآیند کوچک شدن بیضه ها دارد .
14)کم رنگ شدن رخ خروس بصورت تدریجی واقعه می افتد و متعاقب آن ریلکس شدن عضله سینه رخ می دهد .
15) درصورت تشخیص به موقع براساس ارزیابی مداوم، پس از تامین دان زمینه نیاز، حالت رنگ چهره بسرعت وطی یک هفته به اکنون معمولی گشوده می گردد .
16) برگشت عضله سینه به وضعیت نرمال به آرامی وبا تاخیر چهره می گیرد .
17)درسنین 18تا24 هفتگی وبخصوص درزمان آغاز تولید،بافت چربی زیرپوستی درمرغها بایستی بررسی شود که ملموس باشدوگرنه ، مرغها در سنین 24 تا 30 هفتگی دچارلنگش و پر ریزی خواهند شد .
18)دان خروس دردوره ساخت بایستی بطور مداوم ارتقاء یابد و از آنجایی که افزایش 1گرم دردان مصرفی محسوس نبوده وهیچگونه تحریکی درفعالیت خروس ایجادنمی نماید . بهتراست بجای ارتقاء 1گرم درهفته،3گرم دان هر 2هفته وبصورت روتین ارتقاء داده شود .
19)درارزیابی
رنگ پریدگی صورت خروس ها وتحلیل وضعیت موحود برای اصلاح مدیر تغذیه به 3 شرایط ذیل اقدام نمایید: الف ) در فرآیند آغازین بررسی رفتن خروسها شارژ دانی به میزان2-4گرم بمدت یک هفته موثرخواهد بود . در آخر هفته محاسبه مجدد انجام می گردد در صورتی که زود تشخیص داده شده باشد رنگ فیس به حال معمولی بر میگردد . در شرای موقعیت به درحال حاضر عادی رجوع و برگشت 30% دان را پس می گیریم و در صورتی که فرایند رو به بهبود مشاهده شد ولی به شرایط نرمال نرسید از دان حیوان ناچیز نکرده با همان عدد سرانه دان ادامه میدهیم .
ب )در چهره شدید بودن عقب افتادگی وتحلیل رفتن خروسها دربین 5 تا 7 گرم دان بیش تر گردیده ومانند مسئله پیشین عمل می شود .
پ)در تراز شدید خیس 8 تا 10 گرم بیشتر شود و پس ازیک هفته نظارت مجدد انجام دهید .
20) افزایش وزن طیوران در سن 18 تا 30 هفتگی صورت می دهد در این سنین باید در دست گرفتن مناسبی بر این پروسه انجام شود اما در شرای وزن بیش تر داشتند ( مثلا 150-200 گرم ) نباید وزن را به استاندارد گشوده گرداند و بایستی با همان فاصله ادامه داد . در هر فیس خروس سنگین وزن و بارور خوب تر از خروس سبک و نابارور است .
21) در هر بازدید باید با حواس مختلف تا جای ممکن اطلاعات توده آوری و بطور روزمره برای هر سالن جداگانه تصویب شود .