اگر تالار به طور کامل سوای دریچه وکیپ ساخته شود نیاز ی به کنترل سیستم اینلت نمی باشد و قبلی از این که هوای ورودی به کف سالن برسد حداکثر گرما از آن استخراج می شود که این عمل برای هوای وارد شده از طریق اینلت های دیوار های جانبی لازم است . تا سبب ساز گردش هوا در سقف و راس سالن گردیده و در غایت به کف سالن می رسد .اصولا هدف، افزایش مسافت گردش در سقف است تا هوای سرد ورودی با هوای گرم توده شده در تاج تالار ناشی از سیستم گرمایی سالن و همچنین هوای گرم ساخت شده از پرنده ادغام شده و تابه نحو موءثر تری سالن گرم شود .تکان هوا در طول سقف سالن باعث می شود تا دمای و رطوبت نسبی هوای سرد ورودی کاهش یابد این کار سبب تسهیل در خشک شدن بستر بدون سردشدن پرندها می شود . بعلاوه اینلت ها الگویی از چرخش هوای مطبوعی را برای پرنده ها ساخت می نمایند . هوای خروجی از اینلتها به سمت بالا تاج سالن جنبش کرده ،دوباره به کف برگشته ودر نهایت به دیوارهای جانبی برمی گردد و رطوبت را از کف می زداید این تکان ادامه می یابد .
باز شدن صحیح دریچه و فشار لازم برای شرایط مناسب هوادهی هوای سرد و مرطوب ورودی ،از سالن به سالن متفاوت است اما عموما فشار استاتیکی در میان "0 .07 و 0 .12"
و همچنین گشوده کردن دریچه ها به مقدار 2 اینچ بهترین عمل است باز شدن مناسب روزنه و فشار حتمی به عوامل زیادی بستگی دارد:مثل گونه روزنه ، مکان روزنه ها،عرض سالن، صاف بودن سقف و اختلاف دمای خارج و داخل سالن . و در غایت با دقت به دهانه گشوده روزنه و فشار موجود می بضاعت و توان الگوی جریان هوای مطلوب اینلت را مهیا کرد . که یکی از روش های مشاهده الگوی جریان هوای اینلت آویختن نوارهای ارزیاب از سقف یا این که چندین VCR قدیمی که بایستی به فاصله هر 5 فوت از دیوار های کناری تا تاج سقف تالار باشند . چیزی که باید به آن توجه کنید، جنبش شدید نوارها ، با دقت به نوارهایی که بروی سقف بوده و بندرت جنبش می کنند . راه دیگر تشخیص نصب درست دریچه ها اینست که دمای تالار نباید در 30 ثانیه اول تهویه کاهش یابدو یا این که دستکم هواکش فعالیت نماید . در واقع هرچه پرنده بزرگتر شود ارتقاء دما به اندازه یک یا این که چند سکو در همان دقیقه نخستین تهویه در یک سالن کیپ و مستحکم ارگانیک میباشد .در صورتی‌که دما سریعا کاهش یابد در حالیکه فن های زمان سنج دار به کارشان ادامه می دهند در آن چهره قبلی از این‌که هوا به سمت کف جنبش کند، کاملا تهویه نشده و رطوبت زدایی از کف را دشوار تر می نماید . توجه داشته باشید که افت شدید و پر سرعت دما می تواند بیان‌کننده شفاف بودن رشته های زمان سنج دار به تعداد مضاعف باشد .
برای انجام این کار ( کنترل رطوبت در فصل سوز و سرما ) به سه نکته باید اعتنا کرد .
1-
هوای نو 2-
گرما 3- حرکت هوا .
هوای تازه برای انتقال رطوبت طولانی تر از درون سالن به بیرون آن ضروری است گرما برای ارتقا دما و حفظ رطوبت با دقت به جریان هوای سرد محل ورود به عمل رفته و جریان هوا به خروج رطوبت از بستر وبه تخلیه آن از سالن رشد یاری می کند . هر برنامه در اختیار گرفتن رطوبت دست قلیل بایستی مشتمل بر این سه بخش باشد .برای مثال در حالتی که جریان هوای سرد را بدون اضافه کردن گرما وارد بستر فرمایید اندازه بسیار اندکی از رطوبت از بستر خارج می شودبا این وجود درصورتی که هوای نو و گرما بدون تکان و جریان داشتن وارد شود، باز هم بستر خشک نخواهد شدو البته اگر گرما بصورت چرخشی وارد شودولی ورود خروج هوا (تبادل هوایی) را نداشته باشیم باز هم بستر سالن خشک نخواهد شد . این کار مانند خشک کردن جامه میباشد . مثلا خرقه های تر را درون خشک کن بگذارید ، گرما را به آن افزوده و دستگاه را به چرخش درآرید اما سوای هوای تازه، رطوبت از خشک کن بیرون نشده و در نهایت لباس ها مرطوب باقی می مانند، درصورتی که چنانچه گرما و هوای تازه وارد دستگاه شود اما چرخش انجام نشود باز هم خرقه ها به طور کامل کم آب نخواهند شد . و در پایان در حالتی که هوای نو وارد کم آب کن در اکنون گردش شود اما از گرما خبری نباشد، دوران بیشتری برای کم آب کردن خرقه ها لازم میباشد . در نهایت به این سود می رسیم که به منظور حذف سریعتر رطوبت از لباس یا این که بستر به تبادل هوایی، گرما و جریان هوا نیاز داریم .
سیستم کنترل رطوبت در مرغداری مشتمل بر فن های تایمر دار برای خروج هوا ،دستگاه مامان مصنوعی/ مشعل گرمایی جهت تامین ذخیره گرمایی مطلوب می باشد . واز همه حیاتی خیس روزنه هایی (اینلت) میباشد که برای جایگزینی هوا، گرما و خشکی به فعالیت می فرایند بدین ترتیب هوای سرد وارد گردیده روی بستر به جریان می افتد . درصورتی که چه میزان تاثیر این سیستم در حذف هوای مرطوب از بستر به فضای تالار بستگی دارد . زیرا هوا صرفا از طریق دریچه ها وارد تالار شده و قبل از جنبش به سمت بستر می تواند وضعیت مناسبتری را به وجود بیاورد . ولی هوای سرد مرطوب از طریق ترک های موجود در دیوارهای جانبی، شاتر فن ها در های محل ورود سیستم تونلی و غیره نیز وارد گردیده و سریعا به سمت کف رفته و باعث سرد شدن پرنده و حذف کمتر رطوبت بستر می شود . در نتیجه هر چه اندازه هوای ورودی از نحوه شکاف ها بیشتر باشد . کنترل رطوبت بستر مشقت بار خیس می شود . برای مثال هنگامی هواکش دستکم سه تا 36 " در یک تالار با درزهای دوچندان وجود داشته باشد، بیش از 50درصد هوای تازه از نحوه شکاف ها وارد می شود و خیر از طریق اینلت های دیوارهای جانبی(شکل 1) یعنی صرفا نصف هوای تازه محل ورود به در اختیار گرفتن رطوبت بستر کمک می کند . متقابلا، سالنها با شکا ف های پوشیده گردیده (فشار استاتیک بیش از 0 .20" ) 80 درصد هوای تازه، بوسیله سیستم اینلت سالن پیش از جریان آن بر روی راز پرنده بخوبی تهویه می گردد .
انرژی
محدودیت غذایی در مورد پرندگان می‌تواند اثرات متفاوتی را بر روی وظایف سیستم ایمنی پرنده بگذارد. این اثرات با توجه به مقدار موادمغذی درون جیره متغیر میباشد. هنگامی که جوجه‌ها با جیره‌ای که از نظر کالری و اسیدهای آمینه دچار کمبود است، تغذیه میشوند، پاسخ ایمنی این جوجه‌ها با جوجه‌های کنترل که جیره کافی دریافت کرده‌اند فرق می‌کرد. افزایش مصرف اسیدهای آمینه که موجب نقص در کالری دریافتی و کامل بودن اسیدهای آمینه جیره میباشد موجب کاهش پاسخگویی آنتی بادی ها می‌شود .
تفاوت های موجود در غلظت انرژی جیره غذایی طیور، میزان پاسخ‌های سیستم ایمنی را تغییر میدهد که این تغییر احتمالاً از طریق تغییر در مصرف مواد مغذی، موجب تأثیر بر سیستم ایمنی میگردد. انرژی مصرفی موجب تنظیم فعالیت سلول های ایمنی، فعالیت های هورمون های خاص مانند تیروکسین، کورتیکواستروئیدها، هورمون رشد، گلوکاگون، کاتکولامیدها میگردد و نتیجتاً تغییر در فعالیت این عوامل بر سیستم ایمنی تأثیرگذار میباشد. همچنین تفاوت در سطوح و ساختار و نوع اسیدهای چرب جیره از طریق تغییر در ساختار غشاء سلولی و تغییر در سنتز پروستاگلاندین بر روی عملکرد سیستم ایمنی مؤثر است. با افزایش سطح چربی جیره از 3 درصد به 9 درصد میزان تلفات ناشی از آلودگی ای‌کولای و مایکوباکتریوم توبرکلوزیس کاهش می‌یابد. هنگام افزودن 6 درصد پیه به جیره طیور، تیترآنتی‌بادی بر علیه آنتی‌ژن گلبول های قرمز گوسفندی بطور قابل توجهی افزایش می‌یابد. گنجاندن سطوح بالایی از اسیدهای چرب غیراشباع در جیره از طریق تحریک فعالیت ماکروفاژها باعث بهبود عملکرد سیستم ایمنی میگردد. بنسون و همکاران (1993) نشان دادند که در جیره‌های دارای سطوح انرژی یکسان، قسمتی از تأثیرات بر روی سیستم ایمنی ناشی از اثرات پیش التهابی جیره‌هایی باشد که دارای سطوح بالای n-6 PUFA میباشند.
جفت
گیری مجموعه های طیوری که در مزرعه محافظت می شوند بخش اعظم متشکل از یک پرنده ی نر و یکسری ماده میباشند که در واقع فراوان مشابه سیستم زندگی آن‌ها در طبیعت هست . در گله های کوچک ، خروس هایی که از حیث طبقه ی اجتماعی در مقام بالاتری قرار دارند ، بیشترین تعداد نتایج را به خود اختصاص می دهند . این در حالی است که مرغ ها با بیشتر اشخاص نر گله ، آمیزش می کنند .
در گله های بزرگ ، طبقه ی اجتماعی تاثیر زیاد کمتری بر جفت گیری افراد نر گله داراست . در گله های زیاد بزرگ ، پرنده ها تحت مجموعه هایی را تشکیل می دهند که دوچندان شبیه گله های دارای یک پرنده ی نر و یکسری ماده در طبیعت میباشد . با این وجود چه پرندگان نر و چه ماده ، به طور گسترده ای به بقیه بخشها بیرون از محدوده ی زیر تیم هم طغیان می نمایند . تشکیل چنین زیرگروه هایی می تواند علت ذیل بودن نرخ تاثیر طبقه اجتماعی بر موفقیت جفت گیری پرندگان نر در گله های تعالی باشد . در هر حالا ، در هر قوانینی ، به علت تفاوت توان آمیزش افراد گله ، نسبت جنسی موثر[6] با نسبت جنسی حقیقی[7] گله متفاوت هست . چک این جنبه ی اصلی از تولید مانند ، زیاد به ندرت انجام شده است .
علاوه بر اثرات بی واسطه اجتماعی ، تاثیر سیستم نوری حاکم ، از دیگر عوامل مفید بر جفت گیری در طیور میباشد . پرندگان توانمند به دیدن نوروروشنایی در طیف فرابنفش (UV) هستند و علایمی روی بدن خویش دارا هستند که در فروغ فرابنفش قابل رویت میباشد و در پیدایش رفتارهای جنسی پرنده تاثیر دارد . نشان دار کردن مرغ و خروس های مامان به وسیله ی علامت ها فلورسانت دارای اهمیت به اشعه ی فرابنفش ، منجر افزایش بروز میل جنسی در خروس ها شده و از طرفی افراد ماده ی گله رغبت بیشتری به خروس های نشاندار گردیده نشان می دهند . به این ترتیب می بضاعت چنین برداشت کرد که تامین طیف نوری بی نقص در سالن های تجاری ، می تواند سبب ارتقا فعالیت های جنسی پرنده شود .
میزان جفت گیری با ارتقاء سن کاهش می یابد البته این زمینه به طور مستیم باعث کاهش باروری گله نمی شود ، چون به عبارتی طور که اشاره شد اندازه آمیزش در اوایل بلوغ پرنده ها ، دوچندان عمده از حد نیاز برای حداکثر باروری است . کاهش باروری با تناسب افزایش سن در طی دوره ی تخم گذاری ، به علت تغییراتی است که در رفتار جنسی پرنده تولید می شود .